Nieuws van de OmbudsSpits: op bezoek bij Tweede Kamerlid Daan de Kort!

Op 19 april waren mijn collega Michèle en ik bij Daan de Kort in Den Haag. Hij is Tweede Kamerlid voor de VVD en veel onderwerpen in zijn portefeuille hebben te maken met mensen met een arbeidsbeperking, onder andere de Participatiewet, de Wajong, de WIA en het doelgroepenregister. Aanleiding van dit gesprek was zijn plan om het makkelijker te maken voor mensen met een arbeidsbeperking om te gaan werken. Er zijn nu nog grote knelpunten op de arbeidsmarkt die Daan wil wegnemen, voor alle mensen met een arbeidsbeperking. Deze knelpunten sluiten heel nauw aan bij de signalen die ik als OmbudsSpits Werk & Participatie de afgelopen jaren ontvangen heb en nog altijd ontvang. Het was een heel goed gesprek!

Verbeterpunten

Daan vroeg wat mijn top 3 zou zijn. Welke drie punten moeten echt zo snel mogelijk verbeterd worden? Op basis van de ruim 450 signalen van mensen met een arbeidsbeperking die ik ontvangen heb, is dit m’n top 3:

1) Het doelgroepenregister voor de Banenafspraak & het Quotum moet drastisch verbreed worden: iedereen met een arbeidsbeperking die dat wil, moet hierin kunnen komen. Dat is nu nog niet zo: slechts een klein deel van het totaal mensen met een arbeidsbeperking zit er nu in. De ene blinde persoon valt wel onder het doelgroepenregister, de andere precies even blinde persoon niet. Niet uit te leggen en ronduit discriminerend.

2) Werken moet altijd lonen. Volgens mij kan hier niemand op tegen zijn, maar toch is dit helaas de realiteit: er zijn nog te veel mensen met een arbeidsbeperking die er financieel niet op vooruit gaan als ze (meer) gaan werken en er zelfs op achteruitgaan! Omdat ze meer uitkering moeten terugbetalen dan ze ontvangen aan loon of omdat ze door te gaan werken minder toeslagen krijgen. Soms omdat reizen naar werk te duur is. Of een combinatie hiervan.

3) Voorzieningen voor werk moeten sneller en meer toegekend worden. Zowel door gemeenten als UWV. Het aanvragen en toegekend krijgen van een voorziening, zoals een rolstoeltoilet of een spraakondersteuning, is nog te vaak bureaucratisch en stroperig. Bij gemeenten speelt ook dat er vanuit de Participatiewet wel een verplichting is om iets te doen aan arbeidsondersteuning (artikel 7), maar dat gemeenten zelf mogen weten hoe ze die ondersteuning invullen (verordening, artikel 8a). En daardoor mensen met een arbeidsbeperking te weinig ondersteunen, of zelfs helemaal niet, met name NUG’ers (niet-uitkeringsgerechtigden).

Een oplossing is hard nodig

Als deze drie zaken niet opgelost worden, is een hogere arbeidsparticipatie van mensen met een arbeidsbeperking een illusie. Hopelijk gaan politiek, sociale partners, overheid en uitvoering dit snel verbeteren.

Ik blijf hierover graag in gesprek gaan met politici, ambtenaren en uitvoerders. Hopelijk staan er meer Tweede (en Eerste) Kamerleden open voor een ontmoeting.

Vragen?

Heb jij vragen over wet- en regelgeving rondom werken met een arbeidsbeperking? Of wil je jouw ervaringen hiermee delen met de OmbudsSpits? Dat kan, ook anoniem, door de OmbudsSpits te mailen op ombudsspits@onbeperktaandeslag.nl . Je input wordt vertrouwelijk behandeld.